Saltu al enhavo

Natria tartrato

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Natria tartrato
dunatria tartrato
Kemia strukturo de la
Natria tartrato
dunatria tartrato
3D Kemia strukturo de la
Natria tartrato
Kemia formulo
C4H4Na2O6
CAS-numero-kodo
ChemSpider kodo 12786
PubChem-kodo
Fizikaj proprecoj
Aspekto blankaj kristaloj
Molmaso
  • 194,051696 (anhidra)
  • 230,0822 (duhidrata) g mol−1
Smiles
Denseco
  • 1,82 (anhidra)[1]
  • 1.545 (duhidrata) g/cm3
Fandopunkto 150 °C
Solvebleco Akvo:29 g/100 ml (6 °C)
Nutro-aldonaĵo E335
Merck Index
  • 14,8684
  • 15,8812
Sekurecaj Indikoj
Risko R36/37/38 [1]
Sekureco S24/25 S36 S26 [1]
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS etikedigo de kemiaĵoj
GHS Damaĝo-piktogramo
07 – Toksa substanco
GHS Signalvorto Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj H302
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P264, P270, P301+312, P330, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Natria tartrato, tartrato de natrioC4H4Na2O6 estas natura organika kemiaĵo, senkolora aŭ blanka salo, uzata kiel emulsianto, oksidiganto kaj kontrolanto de acideco. En analiza kemio, ĝi ofte uzatas en la Titrado de Karl Fischer por determinigo de akvokvanto en kemiaj produktoj.

Proprecoj

[redakti | redakti fonton]

Ĝi aspektas kiel kristala pulvoro, tre solvebla en akvo kun iomete acida gusto. Ĝi disponeblas sub du strukturoj pri akvokristaliĝo: anhidra kaj duhidrata. Ĝia kapableco reteni akvomolekulojn igas ĝin ideala kiel ingredienco en la titrado de Fischer[2].

Ĝi ĉefe uzatas en la nutro-industrio kiel potencigilo de la anti-oksidigaj kapabloj de aliaj agentoj kaj en la konservado de marmeladoj (ĝia gusto iomete acida permesas reliefigi la gustojn de la fruktoj), margarinoj kaj en la preparado kaj procezado de fumaĵoj kiel kolbasoj. Kelkfoje ĝi uzatas kiel ingredienco en bufraj solvaĵoj[3] kombinitaj kun dunatria tartrato kaj ununatria tartrato.

Literaturo

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. 1,0 1,1 1,2 Chemical Book
  2. Karl Fischer (1901-1958) estis germana kemiisto.
  3. Substancoj aŭ solvaĵoj, kiuj havas la econ igi la pH-on konstanta malgraŭ aldono de pli acidaj aŭ pli alkalaj substancoj.